Ностальжи ФМ: балалық шақтан қалған 5 мейрамхана

Екатерина Д.
Редактор, шарап блогері, Қазақстан сомельелер қауымдастығының мүшесі

Бұл кішігірім самсахана 2000-шы жылдардың басында пайда болған. Оның негізін қалаушы күн сайын бұл орынды адаспай тауып келетін өзінің тұрақты және жаңа клиенттері үшін самса, бәліштер, чебурек пен орама бәліштердің түр-түрін әзірлейді. Мұндағы самсаның құпиясы — қамырдың авторлық рецептурасы, ол жиырма жылдан бері еш өзгеріссіз келеді. Осы жылдары классикалық сиыр еті мен қой етінен басқа көптеген жаңа салмалар пайда болды: жұсай мен моцарелла, асқабақ пен дәмдегіштер, ірімшік пен басқа дәмдер. Етті самсаға ащы тұздық тегін тартылады. Сусындар арасынан дербес әзірленген компот қатты ұнады.

Дәмхана енді ашылған шақта мен атаммен бірге кешкілік саяжайдан оралып келе жатқанда жиі кіретінмін. Қазір қызмет бабына байланысты ол жерге бару мүмкіндігі сирек болады, бірақ, жанынан өтіп бара жатсам, міндетті түрде соға кетемін — құр тамақтану үшін емес, иесімен біршама әңгімелесіп, көп жағымды нәрселерді еске аламыз.

С.Сейфуллин көшесі, 29

Диас Мукатов
Отбасылық гүл сату бизнесін дамытып жүр

«Корё» — бұл балалық шақтың елесі. Онда ағам және әкеммен бірге жиі түскі ас ішетінмін, бірақ қайда және не жеп жатқанымды түсінбейтінмін: ол кезде тым кішентай болатынмын. Есімде қалғаны — нан қосылған балқұлақтар мен кәрісше жасалған сәбіз ғана.

Бір жылға жақын уақыт бұрын мен әкеммен түскі ас ішу үшін «Корёға» қайта барған едім. Сол кезде бұл орынның өз салаттарымен емес, салқын немесе ыстық күйде тартылатын кукси тағамымен аты шыққанын түсіндім. Оған қоса мәнті, салаттар мен газдалған сусындар бар. Одан басқа ештеңе жоқ. Бұл жердегі уақыт тоқсаныншы жылдарда тоқтап қалған секілді: интерьер, атмосфера, музыка мен қызмет көрсету. Алайда «Корёны» ұнататындар жеткілікті; онда бұрынғыша дәмді, жылдам әрі қолжетімді. Біреулер бұл жерді асыра бағаланған деп санаса, мен үшін бұл жер — балалық шағымның бір бөлшегі.

М.Әуезов к-сі, 17

Данияр Ескендиров
SMM, таргетолог

Мен Целиноградта дүниеге келгенмін және қаладағы аңызға айналған ең мықты пиццерияны көрген болатынмын — Sine Tempore-дегі (бұрынғы ЦУМ) Venezia. Ох, пиццасының дәмі ауыз үйіретін! Қамыры жұқа және шеттері қытырлақ, тәтті томат тұздығы қосылған. Пиццаға әрдайым ащы табаско тұздығы мен қышқылтым дәм беру үшін чили бұрышы қосылған май беретін. Біз онда отбасымызбен жиі баратынбыз және бізге «Наполи», «Четыре сезона» және теңіз өнімдері қосылған пицца қатты ұнайтын.

СО жабылып қалды, онымен бірге пиццерия да жабылды. Бірақ оның аспаздары рецептураларды сақтап қалып, енді дәл сол пиццаны Lugano мейрамханасында пісіреді. Атап өтерлік жайт, олар ескі жерден алыс кеткен жоқ: мейрамхана бұрынғы ЦУМ ғимаратынан 700 метр жерде орналасқан.

Элина Петрова
Кітап блогшысы, «Казахстанские страницы» кітап клубының негізін қалаушы

Торттары мен тәтті нандарын барлық түпкілікті миллениалдар білетін кондитерлік дүкен. «Сладкая сказка» 1996 жылы қазіргі Сейфуллин көшесі мен Жеңіс даңғылының қиылысында ашылған. Дәл сол жерден Ираннан келген отбасы өзінің алғашқы десерттерін пісіріп, сата бастады.

Өмір бойына есімде қалған орын — Республика даңғылындағы кондитерлік дүкен. Олардың сұлы қосылған тәтті нандары әлі күнге ең тәтті болып жасалады. Әр кесегі жас кездерге апарып келгендей сезім қалдырады: жұмсақ, сәл үгілгіш, дәмді кремі молынан жағылған. Ал олардың басты туындысы — «Дамские пальчики» торты. Қазір оны сатып алатындар өте аз, бірақ менің отбасым үшін ол жаңа «Молочная девочка» мен «Красный бархатқа» қарағанда әлдеқайда дәмді. Бұл нағыз сиқыр — қайнатылған қамырдан жасалған көпіршікті түтікшелер мен молынан жағылған ванильді крем. Сол кездердің дәмін бір сәтке болса да сезіну үшін мен «Сладкая сказка» дүкеніне тәтті нан сатып алу үшін ара-тұра кіріп тұрамын.

Әсемгүл Рысмагамбетова
Кәсіпкер, жиһаз өндірісін дамытып жатыр

Біз өзіміздің жас астанамыздан небәрі екі жас үлкенмін және сол кездегі мейрамханалар қатты есімде жоқ. Ол кезде үйден тыс жерде аз-мәз жақсы қамтылған отбасылар ғана тамақтана алатын. Бірақ, әкеммен айына бір рет үнемі барып тұратын орын болған — бұл «Зодиак» бильярд клубы. Онда мен қолыма алғаш рет кий ұстап, американдық бильярд ережелерін үйреніп көргем. Бұл сол кезде қаладағы бильярд үстелдері бар бірінші және жалғыз мейрамхана болды-ау деймін. Әкем әдетте кәуап пен сыра алатын, ал маған компот немесе морс әперетін.

Қазір бильярд клубы 30 жыл бұрын қалай істесе, дәл солай істеп келеді. Онда әлі күнге дейін шар ұрып көруді, бір-екі саптыаяқ сыра ішіп, кәуап жеуді ұнататындар жиналып тұрады. Сондықтан мен үшін «Зодиак» — қоғамдық тамақтану орындарының динозавры.